کودکان و مسیر رشد آنها

از نظر تاریخی، کودکان اغلب به‌عنوان نسخه‌های کوچک‌تر از بزرگسالان در نظر گرفته می‌شوند. هنگامی که ژان پیاژه پیشنهاد کرد که کودکان واقعاً متفاوت از بزرگسالان فکر می کنند، آلبرت انیشتین اعلام کرد که این کشف "آنقدر ساده است که فقط یک نابغه می تواند به آن فکر کند."

امروزه، روانشناسان تشخیص می دهند که روانشناسی کودک منحصر به فرد و پیچیده است، اما بسیاری از آنها از نظر دیدگاه منحصر به فردی که هنگام نزدیک شدن به رشد دارند، متفاوت هستند.

کارشناسان در پاسخ‌هایشان به برخی از سوالات بزرگ‌تر در روان‌شناسی کودک، مانند اینکه آیا تجربیات اولیه مهم‌تر از تجربیات بعدی هستند یا اینکه طبیعت یا پرورش نقش بیشتری در رشد بازی می‌کند، متفاوت هستند. از آنجایی که دوران کودکی نقش مهمی را در ادامه زندگی ایفا می کند، جای تعجب نیست که چرا این موضوع در روانشناسی، جامعه شناسی و آموزش به موضوع مهمی تبدیل شده است.

کارشناسان تنها بر روی بسیاری از تأثیراتی که به رشد طبیعی کودک کمک می کنند، تمرکز می کنند، بلکه بر عوامل مختلفی که ممکن است منجر به مشکلات روانی در دوران کودکی شود، تمرکز می کنند. عزت نفس، مدرسه، فرزندپروری، فشارهای اجتماعی و موضوعات دیگر همگی مورد توجه روانشناسان کودک هستند که می کوشند به کودکان کمک کنند تا به شیوه هایی سالم و مناسب رشد کنند.

زمینه های اصلی در روانشناسی کودک
اگر شما هم مانند اکثر مردم هستید، احتمالاً به عوامل درونی که بر نحوه رشد کودک تأثیر می‌گذارند، مانند ژنتیک و ویژگی‌های شخصی فکر می‌کنید. با این حال، توسعه بسیار بیشتر از تأثیراتی است که از درون یک فرد ناشی می شود. عوامل محیطی مانند روابط اجتماعی و فرهنگی که در آن زندگی می کنیم نیز نقش اساسی دارند.

سه زمینه اصلی وجود دارد که باید در تحلیل روانشناسی کودک در نظر بگیریم.

زمینه فرهنگی
فرهنگی که کودک در آن زندگی می‌کند مجموعه‌ای از ارزش‌ها، آداب و رسوم، مفروضات مشترک و روش‌های زندگی را در بر می‌گیرد که بر رشد در طول عمر تأثیر می‌گذارد. فرهنگ ممکن است در نحوه ارتباط کودکان با والدین، نوع آموزش و نوع مراقبت از کودک نقش داشته باشد.

زمینه اجتماعی
روابط با همسالان و بزرگسالان بر نحوه تفکر، یادگیری و رشد کودکان تأثیر دارد. خانواده ها، مدارس و گروه های همسالان، همه بخش مهمی از بافت اجتماعی را تشکیل می دهند.

زمینه اجتماعی و اقتصادی
طبقه اجتماعی نیز می تواند نقش مهمی در رشد کودک داشته باشد. وضعیت اجتماعی-اقتصادی (اغلب به اختصار SES) بر اساس تعدادی از عوامل مختلف از جمله میزان تحصیلات افراد، میزان درآمد آنها، شغل و محل زندگی آنها است.

کودکانی که در خانواده‌هایی با وضعیت اجتماعی-اقتصادی بالا بزرگ می‌شوند، تمایل بیشتری به فرصت‌ها دارند، در حالی که کودکان خانواده‌هایی با وضعیت اجتماعی-اقتصادی پایین‌تر ممکن است دسترسی کمتری به مواردی مانند مراقبت‌های بهداشتی، تغذیه با کیفیت و آموزش داشته باشند. چنین عواملی می توانند تأثیر زیادی بر روانشناسی کودک داشته باشند.

 سطح اجتماعی و اقتصادی شما چگونه بر سطح استرس شما تأثیر می گذارد؟
به یاد داشته باشید، هر سه این زمینه ها دائما در حال تعامل هستند. در حالی که ممکن است یک کودک به دلیل وضعیت اقتصادی-اجتماعی پایین فرصت های کمتری داشته باشد، غنی سازی روابط اجتماعی و پیوندهای فرهنگی قوی ممکن است به اصلاح این عدم تعادل کمک کند.

تأثیرات اساسی
روانشناسی کودک طیف وسیعی از موضوعات را در بر می گیرد، از تأثیرات ژنتیکی بر رفتار تا فشارهای اجتماعی بر رشد. موارد زیر تنها برخی از موضوعات اصلی است که برای مطالعه روانشناسی کودک ضروری است: 

توسعه شناختی
تاثیرات محیطی
نقش های جنسیتی
ژنتیک
زبان
رشد شخصیت
رشد قبل از تولد
رشد اجتماعی
رشد جنسی
برای مثال، روانشناسان کودک ممکن است ببینند که کدام تنظیمات و شیوه های مراقبت از کودک منجر به بهترین نتایج روانی می شود یا ممکن است با کودکان کار کنند تا به آنها در ایجاد ذهنیت رشد کمک کنند.